św. Jan, apostoł i ewangelista
27 grudnia – święto 
Jan Apostoł zwany jest prorokiem, teologiem i mistykiem. Był synem Zebedeusza i Salome, młodszym bratem Jakuba Starszego (Mt 4, 21). Pracował jako rybak. Był uczniem Jana Chrzciciela. Razem ze św. Andrzejem poszedł za Jezusem (J 1, 38-40). Był Jego umiłowanym uczniem. Ewangelia odnotowuje obecność Jana podczas Przemienienia na Górze Tabor (Mk 9, 2), przy wskrzeszeniu córki Jaira (Mk 5, 37) oraz w czasie aresztowania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym (Mk 14, 33). Podczas Ostatniej Wieczerzy spoczął na piersi Zbawiciela. Chrystus z krzyża powierza mu swoją Matkę, a Jej Jana jako przybranego syna (J 19, 26-27).
Po zmartwychwstaniu Jan przybywa razem ze św. Piotrem do grobu, gdzie "ujrzał i uwierzył" (J 20, 8), że Chrystus żyje. Był z Piotrem podczas cudownego uzdrowienia paralityka przy Złotej Bramie (Dz 4, 13). Przebywał przez wiele lat w Jerozolimie (Ga 2, 9), potem w Samarii (?), następnie w Efezie. W tym mieście miał się opiekować Najświętszą Panną Maryją aż do jej "Zaśnięcia". W Efezie napisał Ewangelię i trzy listy apostolskie.
Przez cesarza Domicjana (81-96) został zesłany na wyspę Patmos, tam napisał Apokalipsę. Za panowania Nerwy (96-98) powrócił do Efezu. Tutaj, jako jedyny z apostołów, zmarł śmiercią naturalną. Dlatego podczas dzisiejszej liturgii celebrans nosi szaty koloru białego, a nie – jak w przypadku wszystkich pozostałych Apostołów – czerwone.
Jest patronem Albanii i Azji Mniejszej; ponadto aptekarzy, bednarzy, dziewic, zawodów związanych z pisaniem i przepisywaniem: introligatorów, kopistów, kreślarzy, litografów, papierników, pisarzy oraz owczarzy, płatnerzy, skrybów, ślusarzy, teologów, uprawiających winorośl oraz wdów. Jemu poświęcona jest katedra papieży – Bazylika Zbawiciela na Lateranie, "matka wszystkich kościołów".
Msza św.
-
Modlitwy mszalne
Kolekta
Boże, Ty nam objawiłeś tajemnice Twojego Słowa przez świętego Jana Apostoła, † oświeć nasze umysły, * abyśmy pojęli i umiłowali naukę, którą głosił. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Modlitwa nad darami
Panie, nasz Boże, uświęć złożone dary † i spraw, abyśmy za przykładem świętego Jana Apostoła * czerpali z eucharystycznej Uczty głębsze poznanie tajemnic wiecznego Słowa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Prefacje o Narodzeniu Pańskim (nr 3 – 5)
[4] Wcielenie odnawia wszechświat
Zaprawdę, godne to jest, * abyśmy Tobie, Ojcze święty, składali dziękczynienie, * i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On będąc niewidzialnym Bogiem * ukazał się naszym oczom w ludzkim ciele, * zrodzony przed wiekami zaczął istnieć w czasie, * aby podźwignąć wszystko, co grzech poniżył, * odnowić całe stworzenie * i zbłąkaną ludzkość * doprowadzić do Królestwa niebieskiego.
Dlatego niebo i ziemia * z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń nową * i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy Ciebie, * razem z nimi wołając: Święty, Święty, Święty…Modlitwa po Komunii
Wszechmogący Boże, święty Jan Apostoł głosił tajemnicę Słowa, które stało się ciałem, † spraw, aby dzięki złożonej Ofierze, * zawsze mieszkał między nami Chrystus. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Słowo
-
Czytania Liturgii słowa
I czytanie * 1 J 1, 1-4
Oznajmiam wam, cośmy ujrzeli i słyszeli.
Umiłowani: To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna
Psalm responsoryjny * Ps 97, 1-2. 5-6. 11-12
Niech sprawiedliwi weselą się w Panu
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.Aklamacja przed Ewangelią *
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.Ewangelia * J 20, 2-8
Jan ujrzał i uwierzył
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono.
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.