Wakacje – cenny dar :)
Od 25 czerwca do 31 sierpnia 2022 roku
Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Mk 6, 31
Wszyscy wiemy, że WAKACJE:
- to wolne od zajęć szkolnych,
- to więcej czasu do naszej dyspozycji,
- to okazja do zobaczenia różnych ciekawych miejsc
i przeżycia niezapomnianych przygód,
ale WAKACJE to przede wszystkim dar,
ofiarowany nam przez dobrego Boga,
byśmy dzięki niemu stali się lepsi.
Katechizm Kościoła Katolickiego * KKK 2184
Modlitwa wakacyjna
Boże – Stwórco, który kazałeś nam być na ziemi wędrowcami i pielgrzymami w drodze do Twojego domu
spraw, abyśmy w tej nasze wędrówce kierowali się Twoimi przykazaniami, posilali się Twoim chlebem
i cieszyli się pięknem otaczającego świata.
A to nasze wakacyjne wypoczywanie i wędrowanie niech będzie przedsmakiem wiecznego odpoczynku w Tobie. Amen.
Panie Jezu, bądź także z tymi, którzy nie mają wakacji, którzy nigdy nie widzieli morza i nie bawili się na plaży,
którzy nigdy nie byli na wycieczce w górach czy nad jeziorami.
Co możemy dla nich uczynić? Prosimy, Panie Jezu, podsuń nam pomysły.
Może się z nimi czymś podzielimy? Pomóż nam uczynić to z radością, dla Ciebie, Panie. Amen.
Jezu, pomóż mi w czasie wakacji
lepiej Cię poznać
i bardziej pokochać
oraz wierniej za Tobą postępować.
Dopóki żyjemy, stale coś robimy i inni poznają nas po tym, co zdziałaliśmy. Z Księgi Rodzaju dowiadujemy się, że Bóg: ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął (Rdz 2,2). W biblijnym opisie stworzenia Bóg wypowiada słowo, ale ono jest wiecznym działaniem; stało się światłością, ziemią, morzem, roślinami, ciałami niebieskimi, ptactwem, zwierzętami, ludźmi. Stworzony świat jest więc urzeczywistnioną Boża myślą, a w nim znajdujemy się my - ludzie - z jakże ogromnym potencjałem twórczym i naszą aktywnością.
Praca i wypoczynek przynależy ludzkiej osobie, życie człowieka jest na przemian pracą i wypoczynkiem. W poszczególnych okresach wygląda to różnie; w dzieciństwie inaczej niż w wieku dojrzałym, a już zupełnie inaczej w jesieni życia. Zawsze jednak jesteśmy tym, czym uczynił nas Bóg i czym my sami siebie czynimy także poprzez pracę i kulturę wypoczynku. Żyć oznacza pracować razem z "pracującym Bogiem", bo w sensie filozoficznym, jest On definiowany jako pełnia działania. Żyć, znaczy także wypoczywać wraz z Nim.
W Ewangelii Jezus mówił o sobie i Ojcu, jako o tych, którzy stale działają, pracują (por. J 5,17). Także apostołowie zostali kiedyś zaproszeni przez Jezusa do skorzystania z wypoczynku, byli bowiem zmęczeni i głodni: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco (Mk 6,31). Ich miejscem odpoczynku miał być piękny teren przy Betsaidzie, gdzie w wiosennej porze było tam dużo zieleni.